การเป็นพ่อแม่นั้นทุกคนย่อมคาดหวังว่าอยากจะทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด แต่ถึงอย่างนั้นพ่อแม่ทุกคนก็ยังเป็นคนธรรมดาที่สามารถเกิดความผิดพลาดขึ้นได้เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะยอมรับความผิดพลาดแล้วแก้ไขเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้น หรือจะปฏิเสธแล้วโยนมันให้กับลูกของเราซึ่งจะเป็นการทำร้ายจิตใจลูกโดยมี่เราไม่รู้ตัว ซึ่งจะเป็นบาดแผลในจิตใจของลูกๆปตลอด ทำให้ลูกมีภาพจำที่ไม่ดีในตัวพ่อแม่ของตนและนำไปสู่การเติบโตบนเส้นทางที่ผิดได้ ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องหน้าเศร้าถ้าเราเป็นพ่อแม่ที่ไม่ดีแล้วยังไม่ยอมรับปรับปรุงตัวอีกด้วย สำหรับบางคนที่อาจยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นพ่อแม่ที่ไม่ดีหรือเปล่านั้น วันนี้ผมจึงมีประเภทของพ่อแม่ที่ลูก ๆ ไม่อยากได้มากที่สุดมาให้ทุกคนได้อ่านกันนะครับ เผื่อว่าใครที่สะกิดใจว่าเราอาจเป็นพ่อแม่แบบนี้หรือเปล่านะและจะได้ปรับปรุงตัวได้ทัน ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไปนะครับ
เป็นจอมเผด็จการ
ทุกอย่างต้องได้ดั่งใจฉัน ลูกต้องเป็นในสิ่งที่ฉันอยากให้เป็น และทำในสิ่งที่ฉันอยากให้มำเท่านั้น ฯลฯ ลักษณะนิสัยของพ่อแม่ประเภทนี้นั้นมักต้องการให้ลูกเชื่อฟังคำพูดของตนและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด โดยไม่สนใจเลยว่าตัวของเด็กนั้นต้องการหรืออยากทำอะไร ซึ่งพ่อแม่ประเภทนี้จะทำให้ลูกกลายเป็นเด็กไม่มีความสุข ไม่เขื่อนมั่นในตัวเอง ตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองไม่ได้ กดดันตัวเองมากเกินไป เมื่ออาการเหล่านี้หนักขึ้นเรื่อย ๆ จะทำให้ชีวิตของลูกไร้จุดหมายหากว่าวันหนึ่งเขาต้องขาดพ่อแม่ไป เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นต้องทำตามสิ่งที่พ่อแม่ต้องการมาตลอด ซึ่งไม่เป็นผลดีต่ออนาคตของเด็กเป็นแน่
ไม่ใส่ใจหรือสนใจลูกของตนเลย
พ่อแม่ประเภทนี้มักทำให้ลูกกลายเป็นเด็กที่มีปัญหาด้านการเข้าสังคมกับเพื่อน ๆ ขาดความรักความผูกพันจากพ่อแม่ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมากต่อพัฒนาการของเด็ก เข้าใจว่าพ่อแม่หลายท่านนั้นเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน พอถึงบ้านก็อยากจะนอนให้หายเหนื่อย แต่อย่างน้อยก็ช่วยแบ่งเวลามาให้ลูกของเราบ้างซักเล็กน้อย ให้เขารู้สึกว่าไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่ใช่ว่าxxxจนได้เขาออกมาแล้วก็เลี้ยงแบบปล่อยทิ้งปล่อยขว้างกันนะครับ
ชอบเอาลูกไปเปรียบเทียบ
การที่พ่อแม่เอาข้อดีของคนอื่นมาเปรียบเทียบกับลูกของตนเพราะหวังว่าอยากให้ลูกมีพฤติกรรมดี ๆ แบบนั้นบ้าง ความคิดนั้นผิดถนัดเลยครับเพราะว่าการทำแบบนี้จะทำให้ลูกกลายยเป็นเด็กขี้อิจฉา ไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นอยู่ตลอด และกลายเป็นคนไม่มีความมั่นใจจนเป็นปมด้วยกับเขาได้ในอนาคต
เจ้าระเบียบเกินไป
ทุกอย่างนั้นตึงเกินไปก็ไม่ดีหย่อนยานเกินไปก็ไม่ได้ การเป็นพ่อแม่ที่เจ้าระเบียบเกินไปนั้นจะทำให้ลูกมีปมด้อย รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเลย ผิดหวังที่ทำอะไรก็ไม่ถูกใจพ่อแม่ และสุดท้ายเด็กก็จะขาดความยืดหยุ่นในชีวิตซึ่งเป็นสิ่งที่เด็กควรจะมีไป สิ่งเหล่านี้เกิดจากการที่พ่อแม่เอาแต่ดุด่าลูกด้วยความโกรธทุกครั้งที่ทำบ้านรก หรือคอยบ่นจุกจิกจู้จี้กับลูกอยู่ตลอดเวลานั่นเอง
ขี้บ่น
การบ่นเด็กที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งเราด้วยอารมณ์มากเกินไปบ่อยครั้งนั้น จะทำให้เด็กรู้สึกไม่ดีที่โดนพ่อแม่บ่นอยู่บ่อย ๆ และทำให้ลูกมีพฤติกรรมและอารมณ์ที่ก้าวร้าวรุนแรง ขี้หงุดหงิด ได้นะครับ
อารมณ์ไม่คงที่
การต้องเจอกับพ่อแม่ที่อารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายทุก ๆ วันนั้นจะทำให้เด็กรู้สึกสับสน ไม่เชื่อใจพ่อแม่ และกลายเป็นคนที่ไม่เห็นค่าของตัวเอง อ่อนไหวต่อคำวิจารณ์ วิตกกังวลง่าย และไม่กล้าตัดสินใจสิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเองซึ่งล้วนเป็นผลร้ายต่ออนาคตลูกทั้งสิ้น ดังนั้นเราควรรู้ไว้ว่าเด็กนั้นไม่ใช่เครื่องจักรที่เราจะบังคับให้ทำอะไรต่ออะไรได้ทุกอย่าง ดังนั้นเมื่อxxxจนได้เขาออกมาแล้วก็ควรเลี้ยงดูเขาด้วยความเข้าใจด้วยนะครับ
ขี้กลัวเกินไป
เป็นธรรมดาที่พ่อแม่นั้นจะรักลูกของตนมาก ๆ แต่พ่อแม่บางคนนั้นก็รักมากเกินไปจนไม่ยอมให้ลูกได้เผชิญโลกภายนอกเลย คิดระแวงแทนลูกทุกสิ่งอย่าง การกระทำแบบนี้ของพ่อแม่จะทำให้เด็กกลายเป็นคนหวาดกลัวเกินเหตุ มองโลกในแง่ร้าย และขาดความเชื่อมั่นในตัวเองทำให้เขาไม่มีความสุขกับชีวิตได้นะครับ